Chociaż Emma była pochodzenia niemieckiego, odmówiła podpisania Volkslisty.
Emma Fiebig była pielęgniarką w żydowskim szpitalu psychiatrycznym „Zofiówka” w Otwocku. Współpracowała tam z lekarzem, Stanisławem Sierpińskim. Po wybuchu wojny dr Sierpiński uciekł na wschód, do Lwowa. W 1941 roku, kiedy Niemcy zajęli miasto, powrócił do Warszawy, gdzie został zabrany do getta.
W sierpniu 1942 r., podczas prowadzonych przez Niemców na dużą skalę deportacji ludności żydowskiej, Fiebig skontaktowała się z Sierpińskim i zaproponowała przemycenie go z getta. Lekarz przyjął jej propozycję i tego samego dnia przeszedł na aryjską stronę razem z Genią Wagman.
Sierpiński pozostał u Emmy Fiebig przez około miesiąc, dopóki nie dostarczyła mu fałszywych dokumentów, potem przyłączył się jako lekarz do grupy partyzantów Gwardii Ludowej. W ocaleniu Sierpińskiego Fiebig kierowała się przyjaźnią.
Chociaż Emma Fiebig była pochodzenia niemieckiego, odmówiła podpisania Volkslisty (niemieckiej listy narodowościowej). Pod koniec 1942 roku została uwięziona pod zarzutem pomagania Żydom i deportowana do Auschwitz. Udało się jej przeżyć.
W roku 1968 dr Sierpiński wyjechał do Izraela, skąd przez wiele lat utrzymywał kontakt z Emmą Fiebig.
25 września 1986 r. Instytut Jad Waszem uznał Emmę Fiebig-Jasiczek za Sprawiedliwą wśród Narodów Świata.
Opr. Zbigniew Nosowski
Pierwotna wersja tego tekstu została opublikowana w specjalnym numerze samorządowego miesięcznika „Gazeta Otwocka” (nr 7/2012), poświęconym otwockim Sprawiedliwym