Kiedy już zaufała swoim pracodawcom, „Krystyna” oświadczyła im, że naprawdę nazywa się Blima Fryd.
Sylwina Dębicka, z domu Czaplicka (1902-1978)
Kazimierz Dębicki (1898-1977)
Małżonkowie Kazimierz i Sylwina Dębiccy przeprowadzili się do Otwocka po tym, jak zostali deportowani ze swojego majątku, który znalazł się na terytoriach przyłączonych do Rzeszy. Zamieszkali przy ul. Kochanowskiego 2.
Latem 1943 roku Rada Główna Opiekuńcza – działająca oficjalnie i uznawana przez Niemców polska organizacja charytatywna – skierowała 20-letnią kobietę z aryjskimi dokumentami na nazwisko Krystyna Drapała do domu Dębickich. „Krystyna” została legalnie zarejestrowana w ewidencji ludności i zatrudniona przez Dębickich jako pomoc domowa.
Chociaż od początku Dębiccy zdawali sobie sprawę, że była żydowską uciekinierką, przyjęli ją i nie zdradzili się przed nią ze swoich podejrzeń. Kiedy już zaufała swoim pracodawcom, „Krystyna” sama oświadczyła im, że naprawdę nazywa się Blima Fryd.
Wkrótce dom zamieszkiwany przez Dębickich został zajęty przez Niemców, więc przeprowadzili się (wraz z Blimą) do Świdra na ul. Majową 20. Cały czas dbali o bezpieczeństwo swej podopiecznej, regularnie wypłacając jej pensję.
„Krystyna stała się właściwie członkiem naszej rodziny” – wspominała córka Dębickich, Maria Mirosława Kawecka w relacji dla Żydowskiego Instytutu Historycznego. Sytuacja ta trwała aż do wejścia Armii Czerwonej w lipcu 1944 r.
Po wojnie Blima Fryd wyemigrowała do Izraela. Tam żyła pod nazwiskiem Krystyna B. Skorupinski. Przez wiele lat utrzymywała bliskie kontakty z Dębickimi oraz ich córką i zięciem.
16 stycznia 1996 r. Instytut Jad Waszem uznał Kazimierza i Sylwinę Dębickich za Sprawiedliwych wśród Narodów Świata.
Opr. Zbigniew Nosowski
Pierwotna wersja tego tekstu została opublikowana w specjalnym numerze samorządowego miesięcznika „Gazeta Otwocka” (nr 7/2012), poświęconym otwockim Sprawiedliwym
